Ik kwam tevoorschijn uit de stilte van de winter met mijn handen vol potentie. Ze waren gevuld met nieuwe inzichten, wijsheid en alles wat in mezelf gezien en gehoord wilde worden. Daarvoor was er stilte nodig, zodat ik kon horen wat er in de dieptes naar mij fluisterde. Notitieboeken schreef ik vol met rauwe, liefdevolle woorden stromend uit kronkelende gedachtepaadjes en gevoelens uit mijn binnenwereld.
Op papier kon ik de woorden met elkaar verbinden, herkende ik patronen en ontstond er helderheid. Ik voelde wat er geboren wilde worden en wat ik los mocht laten. Ik voelde de potentie in mijn handen springen, want inzichten willen niet alleen gehoord worden, ze willen ook geleefd worden. Net als zaadjes, willen ze wortelen in de aarde. Ik gaf ze water, mijn aandacht en liefde, zodat ze konden groeien en tot bloei konden komen.
