Het is eind september. Cindy van Studio Waves and Woods en ik draaien vanuit Amersfoort de A28 op. De rumoer van de stad laten we achter ons. Bestemming het hoge noorden van Nederland. We hebben daar een ontmoeting met Casper, Leonie en hun dochtertje van bijna drie. Het stel had een bruisend en hectisch leven in Rotterdam. Veel sociale contacten, feestjes, hard werken en koffietjes drinken in hippe tentjes in de stad. Ze verkozen echter deze bruisende plek voor een eigen stuk grond in het rustige Noordoost Friesland. Ze voelden het verlangen naar meer eenvoud, een puurder leven en zoveel mogelijk natuur om hen heen.

Staatsbosbeheer heeft hier Konikpaarden en Schotse Hooglanders losgelaten die ervoor zorgen dat het natuurgebied niet dichtgroeit. Op deze manier blijft het gebied bestaan uit verschillende landschappen en blijft het aantrekkelijk voor verschillende groepen van vogels. Uiteraard hoop ik de Konikpaarden en Schotse Hooglanders te gaan zien. Volgens Casper zie je ze niet altijd van dichtbij en kunnen de paarden soms agressief reageren. Dat prikkelt natuurlijk mijn nieuwsgierigheid.

Mijn wens gaat in vervulling. Terwijl we al pratend de schitterende natuur in ons opnemen, zie ik in de verte een kudde paarden! Langzaam en rustig komen we steeds dichterbij. Ik voel de drang om tussen de kudde paarden te gaan staan, maar zei Casper niet dat ze soms agressief kunnen reageren?! Toch is mijn verlangen groter dan het stemmetje in mijn hoofd. Het lukt mij om steeds dichterbij te komen. Nieuwsgierig kijken de paarden op. Ze hadden ons natuurlijk allang in de smiezen. Op een gegeven moment ligt er alleen nog een smal stromend watertje tussen mij en de paarden. Wat zou mijn jongste dochter nu doen (een enorm paardenliefhebber)? Gewoon springen natuurlijk! Ik spring over het water. Ik voel echter wat angst opkomen. Gewoon blijven ademen. Hoe meer ik ontspan, des te dichterbij komen de paarden. Nieuwsgierig kijken ze mij aan. Eén paard neemt het voortouw. Ook hij kan zijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen. Hij kijkt mij aan met liefdevolle ogen. Wat een prachtig wezen. Het paard snuffelt aan mijn handen. Niet veel later, volgen een aantal andere paarden zijn voorbeeld. Ook zij willen nu wel even een kijkje nemen bij dit wezen op twee benen. ​

Soms heb je van die momenten dat alle tijd stil lijkt te staan en je helemaal opgaat in het moment. Voor mij was dit zo'n moment. Een bijna on- Nederlandse enorme open vlakte met kuddes Schotse Hooglanders en Konikpaarden. Wat een geluksmomentje. Ik voel mij volledig in mijn element. Hier ga ik heel graag nog een keer terugkomen!

's Avonds bij een kampvuur met stoofpotje onder de sterrenhemel, vertellen Leonie en Casper over hun keuze om het stadse leven te verruilen voor het leven hier in het hoge noorden. Toen ze de plek zagen, voelde het gelijk goed. Het klopte gewoon. De oude boerderij die op het stuk grond staat moet volledig verbouwd worden. Er is veel werk te doen. Ze nemen echter de tijd. Meerdere mensen om hen heen begrepen deze stap niet. 'Wat moet je daar toch?' Er is daar toch niets te beleven? Misschien niet op de manier zoals ze dat kenden, maar desalniettemin is er juist heel veel te be-leven. Zo beleven zij veel meer de elementen en de natuur. Wat een gevoel van leven geeft. Ook werd er aan het stel gevraagd wat hun concrete plan is. ‘Wat ga je daar dan precies doen?’ Dat wisten ze nog niet. Hun houding riep eveneens vragende blikken en opgetrokken wenkbrauwen op in hun omgeving. Ze voelden echter heel sterk de wens om eerst daar te landen, zich te verbinden met de plek. Dat kost tijd. Nu alle ruis wegvalt, wat blijft er dan over? Hier was eerst stilstand voor nodig en vertrouwen dat er weer een impuls komt.  Een impuls die van binnenuit komt.

Net zoals je dat in de winter kunt ervaren. Vanuit verstilling en bezinning, weer een nieuwe impuls voelen opborrelen; de natuurlijke stroom volgen. Ook dat vraagt vertrouwen in een autonoom proces. Je hierop afstemmen helpt om dingen meer moeiteloos te laten verlopen.

De nieuwe impuls is inmiddels gekomen! Het stel heeft Into Nature Basecamp opgezet. I nto Nature Basecamp staat voor het ultieme  buitenleven. Casper en Leonie organiseren buitenactiviteiten voor natuurliefhebbers, rustzoekers en outdoor liefhebbers. Op hun magische plek ervaar je het pure buiten. Waar tijd vertraagt en waar de natuur je terugbrengt naar de basis. Zo kun je bijvoorbeeld 48 uur off-grid verblijven in een stoere canvastent in harmonie met de elementen en de natuur. Een echte off-grid buitenbeleving; zonder stroom, wifi en stromend water. Zelf zorgen voor brandhout en vuur om op te koken. Geen vanzelfsprekende luxe, alleen de natuur en basics. 

Ook geeft Casper een cursus voor outdoor liefhebbers die zelf eens geheel zelfstandig en zelfvoorzienend een meerdaagse trektocht willen maken in de wildernis. Van harte aan te raden!

Wat mij inspireert aan het verhaal van Casper en Leonie is dat je soms eerst dient los te komen van alle verwachtingen van anderen en van jezelf. Dat kan met kleine stapjes. Of zoals Casper en Leonie deden met 180 graden het roer omgooien. Als alle ruis wegvalt, wat blijft er dan over? 

Na 24 uur op deze bijzondere plek te hebben verbleven, stappen Cindy en ik de auto weer in. Terug naar de roering van de stad. Hoewel we er maar 24 uur waren, voelt het alsof we er dagen zijn weggeweest. Onze ontmoeting met ​ Casper en Leonie was hartverwarmend. Je voelt je direct op je gemak bij dit stel. Ze zijn hartelijk en wij voelden ons er helemaal welkom. Door wie Casper en Leonie zijn, draagt in positieve zin bij aan de hele beleving. In 2023 ga ik zeker nog een keer terug. En wie weet, organiseer ik daar nog een weekend retreat! Wat dacht je van; MORI REMOTE? Als alle ruis wegvalt, verblijven op een afgelegen plek met bijna enkel en alleen natuur, wat blijft er dan over? Welke impuls voel jij? Waar en wanneer ben jij in je element?